Het is was weer zover; de Red River – Van Eck bokaal.
Een verslag door Mario van Campenhout
Na de niet al te beste vangsten van vorig jaar en een temperatuur die meer op een winterviswedstrijd leek dan een zomerwedstrijd in augustus hadden we desondanks toch weer besloten om deze op het programma te zetten.
Met een aardig prijzenpakket van Fauna hengelsport en een aanvullend drankpakket van RRVE (Red River – Van Eck) waren we met 8 koppels toch aardig bezet en bedeeld.
Zaterdagochtend 30 sept 6.00 uur;
Ik ben extra vroeg op mijn werk om het parcours uit te zetten en alles klaar te zetten.
Na dit toch wel intensieve werk pak ik een bak koffie en bedenk mij dat het nog wel heel erg donker is.
“Die peenvogels zullen zo wel gaan zeiken dat we pas later kunnen beginnen” denk ik.
Ik kijk wat naar buiten en schrik enigszins van wat ik aan zie komen rijden.
Een grote motor met daar op een “No Surrender” lid dacht ik, maar het kon nog erger....
Het was van Aken met z’n hele hebben en houden op zijn scooter.
Vriendelijk word ik begroet; “goedemorgen kale”
Hij vriendelijk, ik ook vriendelijk en begroet hem terug: “mogguh meneer Leon......”
Al snel – gelukkig - komt iedereen binnen druppelen.
“Wordt er wat gevangen kale?” wordt er gevraagd.
“De laatste keer had ik een net vol” kon ik antwoorden.
Het was al wel minimaal 6 weken dat ik voor het laatst was geweest maar dat heb ik maar achterwegen gelaten.
Iedereen vertrekt naar zijn of haar plaats, want ja er waren ook weer doorgewinterde “viswij eeeh” dames bij.
Na wat vlieg en kunst werk in het donker konden we toch nog voor half 9 beginnen.
Ik zit met Peter v Beurden die al in geen maanden meer had gevist (en dat heb ik gemerkt ook )
Met een hengel met een lucht die niet zou opvallen op een Thaise vismarkt.
Maar goed, we gaan van start en al snel vang ik een bliek en Peter een enorme baars van 1.03 gram.
Onze buren kijken jaloers toe hoe wij deze vissen binnen slepen.
Links van ons Theo en Eega en rechts van ons Jos met een voor zijn kaliber toch veel mindere visser Nelis.
Nee, niet de drankhandelaar, al ruikt hij wel zo, maar v Deursen.
Helaas voor ons had Nelis de top stek geloot die ons al snel de das omdeed.
Hij en vooral Jos natuurlijk, konden toch wel over heel de wedstrijd een visje blijven vangen waar het bij ons niet echt mocht vlotten, zij werden dan ook fier 2e.
Naast Jos zaten Marian en haar “Steen om haar been” Wilmar. op de kop stek nr 1.
Zij hebben het heel goed gedaan en werden uiteindelijk 3e.
Aan de andere kant van ons laat Theo zijn eega toch weer zien waarom hij bij de top van onze club hoort.
Patricia heeft Theo op scherp gezet en ook zij verslaan ons!
Links van Theo en Patricia zitten Cor en “No Surrender” lid Leon.
Bij Cor wil het niet echt vlotten maar die van Aken weet er toch een mooi aantal te vangen.
Daarnaast zit Pietje F samen met “IK KOM HIER NOOIT MEER!” Schreeuwert ( ik kan er zelf ook wat van ) Arjan, alias De Witte.
Piet met de Feeder en de witte met de stok.
Geloof het of niet, maar die schreeuwlelijk had het na de wedstrijd nog leuk gehad ook. ( ik vraag me af of Piet er ook zo over denkt ) Links naast hun zitten Jacques en Herman, die zoals altijd onverstoorbaar en geconcentreerd hun wedstrijd vissen.
Helaas voor hen zitten ze naast het sterrenkoppel Henk E en Frans v R.
Zo samen goed voor nog net geen 200 jaar, maar nog altijd vissers puur sang.
Henk is zo scherp dat hij als enige ziet en weet dat de platte gewoon tegen de kade aan zitten.
Hij legt zijn hengel neer, loopt een rondje en weet al op de terugweg dat er iets gigantisch aan hangt.
Kijk, dat noem ik nou kennis; een visser die niet wacht op de vis maar de vis moet maar op hem wachten!
Top gedaan mannen en de terechte nummers 1!
Dames en heren; het was me wederom een waar genoegen en we zien jullie allemaal volgend jaar graag weer terug!
Groeten,
Mario.