Niet de eerste keer dat we de mannen van Waterlust uit hun bedje moeten bellen maar we zijn al lang blij dat we hier mogen vissen.
Na wat gebel en gestommel kan ik direct de nummers uitzetten.
Ik doe bij nr. 7 even een schietgebedje want deze plek wordt door iedereen immers gezien als de top stek.
Zo, nu eerst even een bakkie doen.
Iedereen druppelt zoals gebruikelijk één voor één binnen en al snel is de toon gezet.
Vandaag geen "van Dop"; die is aan het metselen in Berlijn en ik heb ergens gelezen dat hij ook op een of ander Check Point C. gezien is met helm en geweer.
Maar goed, vandaag wordt zijn plaats ingenomen door good old Henk E.
We gaan over naar de loting, altijd weer een spannend moment voor iedereen.
Wie o wie pakt nr. 7.
Ik maak mij totaal niet druk want ik heb tenslotte al mijn aura op die plek achtergelaten.
Het gemopper en gedonder is begonnen.
Niks lijkt nog goed. Nee niet weer daar! En Go@*$er ik heb nog niet één keer aan de goede kant gezeten!
Of wat dacht je van weer een graf plek!
"Nou nou" dacht ik; mijn schietgebedje heeft tot nu toe aardig gewerkt.
Nog 2 ballen in de zak (niks nieuws dus voor de meesten)
Alleen Rob K en ik zijn nog over en de nummers 6 en 7.
De K staat trouwens voor Knijterveelgelukmetloten,
Ik geef Rob het voorrecht om als eerste te pakken.
Hij houdt zijn adem in, zijn pupillen zijn groter dan zijn ogen, ik zie de trillingen in zijn handen en het zweet loopt uit zijn poriën.
Ik verrek geen spier want ik weet eigenlijk al wat hij in zijn handen heeft.
Rob trekt wit weg bij het zien van zijn nr. Sjezus! nr. 6!! jij hebt ook altijd geluk hé kale.
Ik blijf rustig onder alle verwensingen en neem op mijn gemak nog een bakkie.
De wedstrijd:
Om kwart voor negen gaan we van start.
Zoals verwacht start het overal moeizaam en wordt er hier en daar een klein visje gevangen.
Zelfs op mijn nr. 7 vang ik in het eerste kwartier maar 3 kleine baarsjes en moet toch even slikken.
Heel even denk ik “de vis is pleiten”
Die gedachte is nog niet voorbij of ik vang gelijk mijn eerste maatse vis.
Ik vang tot aan de pauze aardig door en zie dat de rest het nakijken heeft.
Bijna pauze en zie tot mijn grote schrik dat Nick K (de K staat bij hem voor Knijterveelgelukmetplatte) zijn toch wel strakke elastiek uit zijn hengel wordt getrokken.
Ik vrees met grote vrezen en denk tegelijk waar die K voor staat. En Ja hoor, een platte!, wat een mazzel heeft die gozer toch weer.
Ik ontplof van binnen en feliciteer hem alvast met een ongelofelijke nep glimlach.
PAUZE!!!
In de pauze wordt mijn prestatie overschaduwd door dat vieze mormel van Nick je weet wel K.
Maaruh die kale zit ook aardig te vangen hoor ik.
Tja denk ik “hoezo ook” die f*ck*ng Nick had helemaal niet aardig zitten vangen neeee hij vangt gewoon zo’n mega ding en is gelijk de koning! In de pauze lijkt het wel kommer en kwel. Iedereen klaagt (op Nick na) en ik krijg het gevoel dat de competitie in puin valt. Gelukkig zijn er deze keer wel tosti’s en raapt iedereen zich weer bij elkaar voor deel 2.
Deel 2:
Ik ga weer met volle overgave aan de gang en vang direct een paar mooie vissen.
Ik zie dat Nick "je weet wel K" niet echt lekker vangt, maaaaar je weet het niet met die gozer he, die K zit er in tot aan z’n tenen. Iedereen vangt wel aardig vis maar ik merk dat ik toch ook wel heel goed ga.
Ik mag zelfs wel zeggen dat ik nu één met hengel, dobber en water ben.
Recht tegenover me zit Rob Kneiterveelgelukmetloten, die in zijn ooghoeken telkens mijn maatse voorns voorbij ziet komen en daarbij een toch wat geïrriteerd geluid maakt, heeeeerlijk is dat.
13.00 uur de wedstrijd is op z’n einde gekomen en het is tijd om te wegen.
Al snel blijkt dat er helemaal geen aanleiding is geweest om het over kommer en kwel te hebben.
Er worden weliswaar geen vette kilo’s gevangen maar de aantallen liegen er niet om.
Na wat kleine kilo’s van Henk, Peter mopper, Frans en Jan zijn we bij Nick aangekomen.
Met een vis van 2.5 kg in zijn net komt hij uiteindelijk op 4.500 gram.
Ik doe gelijk een berekening en denk dat ik daar net over heen zal gaan maar weet het niet zeker.
Rob vangt precies 3000 gram en nu ben ik aan de beurt.
Yessssssssss!!1
4900 gram, en ik wordt direct gefeliciteerd, Ho Ho zeg ik, we moeten nog naar Jacques en Theo die aan de achterkant van het gebouw zaten te vissen. Maar nee ook zij haalden het bij lange na niet.
Al vist Theo weer netjes een 4 en Jacques een 5.
Uiteindelijk komt die lange slungel Nick goed weg met die vis van 2.5 kg want anders had hij een dikke afschrijver aan z’n broek.
Ik moet ook wel toegeven dat het niet toevallig is natuurlijk dat hij zich altijd in de top 4 weet te vissen.
Mannen; nog 2 te gaan en er is nog niks beslist…
Tot 17 februari!